Бойжеткен күнделігіндегі ұстаз туралы немесе Мен алғашқы ұстазымды қалай таныдым?!
Сенесіздер ме жоқ па білмеймін, бірақ менің 1 сыныпқа барғаным әлі есімде%). Ну, ол кезде қанша ойын баласы болсақ та, кей жағдайлар кімнің болса да есінде қалатыны анық қой. 1 қыркүйекте 1-сыныпқа барғанымда,өзімнің туған әпкем 11 сынып болған еді. Туысқан ағамның иығына отырып,қоңырау соққаным кәдімгідей көз алдымда. Жә, ол кейін.
Ощм, салтанатты линейка аяқталып бәрі бет-бетімен кетті. (әркім өз сыныбына дегенім ғой) Сөйтіп, аузым ашылып, жан-жағыма қарап, аңтарылып келе жатып, ашық тұрған есікке соғылғаным, көзімнің оты жарқ еткені есімде:_O. Одан кейін не болғанын білмеймін)))) сыныптың табалдырығын аттай бергенімде орындықта әдеміше келген,қоңыр-жасылдау кәстөмде, жинақы, биік емес, орташа тақалы төпли киген, жасы 30-дар шамасындағы әйел адамды көрдім.(бас жағына әлі қарамадым) алдыңғы жақтағы орындыққа жайғастым да, шекемді ұстап отырып, мұғалимамның бетіне бір қарадым да, жанымда отырған парталасыма қарап,қайтадан мұғалімге қарадым. Сөйтіп ақырын жанымдағы балаға: «біздің мұғалім қытайдан келген ба?»-деп сұрадым. :J Жарықтық ол да солай ойлаған болу керек, маған бір қарады да отыра берді. :)Сонымен, көзімді алмай мұғаліміме қарап отыра бердім. Күлгеніне, сөйлегеніне, жүрісіне қарадым. «Қазақша жақсы сөйлейдәә»-деп қоям.))) аңтарылып отырып, жиналыстың қалай аяқталғанын да байқамай қаппын))) Ертеңіне мектепке баруға асықтым. Бірте-бірте ол кісінің ешқандай да қытай емес,қазақ екеніне көзім жетті))) Осылайша, мен сынып жетекшімнің Гүлім Абаевна екенін білдім))) %)
Негізі, кішкентайлар үлкендерге қарап өседі деген рас екен. Ұстазымның жазуына қарап, дәл солай жазғым келетін. Ол кісінің жазуы деген маржандай болатын.) жетекшімнің күнделікке қоятын қолын да үйреніп алғанмын.Қазір де қоя аламын)))) Ощм, біреуге қызық емес шығар, бірақ менің сағынып еске алатын естелігім осы еді. Ұстазымның телефоны шырылдаса бәріміз күлетін едік. Не үшін күлетінімізді өзім де білмеймін сонда) Осы «қытайға ұқсатқан» ұстазым бізді 4 сыныпқа дейін жетектеді. Өте жақсы адам болды. Алғашқы мұғалімің ыстық болатыны рас екен ғой) 4 сыныпта көбейту кестесін жаттамай барғанымыз үшін 45 минут оған қоса 5 минуттық үзілісте тұрғызып қойғаны естен кетпейтін жағдай))) өткен кеткен балалар қарап күліп өте берді. Сабақтан соң солардың бірін ұстап алып, ақырын түйреп алғансың ғой)))) жә,қоя берші. Атамандардың алды болып жүрдік қой. Ол туралы кейінірек. 8-)
Жұрттың бәрі алғашқы ұстаздары туралы жазып жатқан соң, менде қалыс қалмайын деген арам ой ғой.#ұстазым #мойучитель
Әрі қарай
Ощм, салтанатты линейка аяқталып бәрі бет-бетімен кетті. (әркім өз сыныбына дегенім ғой) Сөйтіп, аузым ашылып, жан-жағыма қарап, аңтарылып келе жатып, ашық тұрған есікке соғылғаным, көзімнің оты жарқ еткені есімде:_O. Одан кейін не болғанын білмеймін)))) сыныптың табалдырығын аттай бергенімде орындықта әдеміше келген,қоңыр-жасылдау кәстөмде, жинақы, биік емес, орташа тақалы төпли киген, жасы 30-дар шамасындағы әйел адамды көрдім.(бас жағына әлі қарамадым) алдыңғы жақтағы орындыққа жайғастым да, шекемді ұстап отырып, мұғалимамның бетіне бір қарадым да, жанымда отырған парталасыма қарап,қайтадан мұғалімге қарадым. Сөйтіп ақырын жанымдағы балаға: «біздің мұғалім қытайдан келген ба?»-деп сұрадым. :J Жарықтық ол да солай ойлаған болу керек, маған бір қарады да отыра берді. :)Сонымен, көзімді алмай мұғаліміме қарап отыра бердім. Күлгеніне, сөйлегеніне, жүрісіне қарадым. «Қазақша жақсы сөйлейдәә»-деп қоям.))) аңтарылып отырып, жиналыстың қалай аяқталғанын да байқамай қаппын))) Ертеңіне мектепке баруға асықтым. Бірте-бірте ол кісінің ешқандай да қытай емес,қазақ екеніне көзім жетті))) Осылайша, мен сынып жетекшімнің Гүлім Абаевна екенін білдім))) %)
Негізі, кішкентайлар үлкендерге қарап өседі деген рас екен. Ұстазымның жазуына қарап, дәл солай жазғым келетін. Ол кісінің жазуы деген маржандай болатын.) жетекшімнің күнделікке қоятын қолын да үйреніп алғанмын.Қазір де қоя аламын)))) Ощм, біреуге қызық емес шығар, бірақ менің сағынып еске алатын естелігім осы еді. Ұстазымның телефоны шырылдаса бәріміз күлетін едік. Не үшін күлетінімізді өзім де білмеймін сонда) Осы «қытайға ұқсатқан» ұстазым бізді 4 сыныпқа дейін жетектеді. Өте жақсы адам болды. Алғашқы мұғалімің ыстық болатыны рас екен ғой) 4 сыныпта көбейту кестесін жаттамай барғанымыз үшін 45 минут оған қоса 5 минуттық үзілісте тұрғызып қойғаны естен кетпейтін жағдай))) өткен кеткен балалар қарап күліп өте берді. Сабақтан соң солардың бірін ұстап алып, ақырын түйреп алғансың ғой)))) жә,қоя берші. Атамандардың алды болып жүрдік қой. Ол туралы кейінірек. 8-)
Жұрттың бәрі алғашқы ұстаздары туралы жазып жатқан соң, менде қалыс қалмайын деген арам ой ғой.#ұстазым #мойучитель
Дұрысын айтсам, контактілерімдегі кейбір таныстарыммен аразбын. 2-3 жігіт бар қашан қоңырау шалсам да «Бұл кім?» деп жауап береді. «Мен ғой, номерімді өшіріп тастағансың ба?» десең «Ой, телефонды жоғалтып алғанмын. Номерлер сонда кетті» деп құтылады. 1 рет жарайды, 2 рет – келістім. Осы күнге дейін аз дегенде 10 рет осылай істеген шығар.