Ойды ой қуады
Көңіл жүйрік пе, көк дөнен жүйрік пе демекші, блогиада туралы жазам деп тым алысқа шауып кетіппін. «Тым қысқа жазасың» деп сөккен қазылар, «былшылдап кетіпсің» десе де таң қалмаймын. Әдеттегіден көп жазған сияқтымын. Оқығыңыз келсе оқырсыз, боқтағыңыз келсе боқтарсыз.
Әрі қарай

Бала туғалы жатқан қатынның соңғы серпінінің алдындағы бір күшенуі секілді, блогиаданың жетінші туры да қылаң берді. Бұл жолғы тақырып, әй жоқ, шәй жоқ, «Инвестиция» деп былш етіп түсті-ау жарықтық. Біз секілді қарабайыр, қос дәрет арасындағы ажалды оқырман үшін тым күрделі тақырып болғанымен, оны да оқып көрмекке бел буып, құйрық тіреп, қол босаттым.
Жазыпты дегенде, әуелгі скриніңізді айтам. Маған да мұндай жанашыр бауырлар/сестралар жиі жазып тұрады. Әрине, спам, тіпті боттар жазып жатыр ма деймін, ол да мүмкін. Бірақ осылай негізгі тақырыпқа өтудегі мағыналық линиясы тірі блогерлік әдіс екенін атап өту қажет.
Әйгерім Кеулімжай, ҰҚК мен өсекшілердің соңғы мәлімет бойынша, берекең кіргір БӨРІБАЕВА, әңгімесін «Маңдай термен тапқан артық ақшаны қайда құюға болады?» деп бастайды. Ашығын айтайық, маңдай термен таппаған қаржыны да құя беруге болатынын біздің елдің әккі мырзалары біліп қойған…
Ой, оқу деп қоямын. Анимация! Маған жұмысты жеңілдеткеніңіз, бір жағынан, қандай жақсы!
Жазба қызық, өзекті. Тап-тұйнақтай пост. Жеңіл оқылады. Суреттер… жәрәйді енді. Тақырып желісі жеке көзқарасқа негізделген, бірақ блогерге абсолют объективтілік қажет емес. :)








Биыл ғана өнердегі жұлдызы ерекше жарқыраған Ғалымжан тойға шақырса, ешқандай талаптар қоймайды екен. Мұны той-бизнестегі тәжірбиесіздігі дегеннен гөрі, тым қарапайымдылығы деген дұрысырақ болар. Ғалымжан үшін ұшақтағы орнының қай класқа жататыны маңызды емес, діттеген жерге жетсе болғаны. Қонақ үйдің де жұлдызын санап әуре болмайды, тамақтың да ұсынылғанын жейді. Үнемі тек жанды дауыспен айтатындықтан микрофонның сапалы болғанын қадағалап отырады. Тойға шақырушыға айтар бір ғана талабы бар: тапсырыс беруші жақын танысып, жақсы араласу үшін Молданазарды әңгімеге шақырып, мазасын алмау керек. Жалпы ешкім тиіспегенін қалайды.
Серік те дәл Ғалымжан сияқты ұшақтың эконом класымен де, ұсынып жатса, бизнес класымен де ұша береді. Күтіп алушылардың Жигули сияқты көлікпен келмесіне сеніп, «мынадай машинамен қарсы алыңдар,» деп те айтпайды. Қонақ үйдің таза болуын ескерткенімен, жұлдыздарының санына бас ауыртпайды. Алайда, Серік жанынан администраторын тастамайтындықтан жол шығындардың бәрі екіге көбею керек. Серіктің қояр ерекше райдері: ән арасында қолындағы аспабымен, яғни, саксофонымен әуен тартатындықтан микрофонның тіреуіші болуы шарт. 



Бұл жұп тек бизнес класпен ұшып, тек бес жұлдызды отельге қонып, тек қымбат көлікпен алып жүргенге үйреніп қалған. Тойға тапсырыс алмас бұрын тойхананың аппаратурасын тәптіштеп сұрап алады. Өздерімен бірге микрофондарын алып жүреді. Ерекше райдері: тойхананың тым биік болмауы. «Тойхана өте биік болған сайын акустика нашарлап, дауыс шашырап кетеді, ән дұрыс шықпайды,» — дейді Қыдырәлі. 
Қайрат: "- Шетелге шықсам, райдерімді аямастан үйіп-төгемін. Өз елімде көп еркелемеймін," — дейді. Қайратты тойыңызда көргіңіз келсе, 7 мың АҚШ долларынан бөлек, бизнес кластың билет құны, 5 жұлдызды қонақ үйдің люкс бөлмесін, өте қымбат көліктің алып жүруін қадағалау керексіз. Міндетті түрде бірнеше таза орамал болу керек. Қайрат қай қалаға барса да, таныс-паныстың үйіне бас сұқпай, тек қана қонақ үйде жатқанды жақсы көреді. Сондықтан бөлмесінің жайлы болуы — ең басты талап.




Адам басына орташа шығын: 1000-2000 теңге
Адам басына орташа шығын: 2000-3000 теңге
Адам басына орташа шығын: 2000-3000 теңге



Адам басына орташа шығын: 2000-4000 теңге
Адам басына орташа шығын: 2000-4000 теңге


Адам басына орташа шығын: 3000-6000 теңге



Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Өһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ! Оһ!
