Әр нәрсені өз уақытында түсіну әрбір адамға беріле бермейді екен… Меніңше, әр өмір кезеңін тиімді пайдаланған, уақытын құр әшейін бос нәрсеге емес, пайдалыға жұмсаған адам ғана лидер бола алады… алайда, ең басты мақсат лидер болу емес, маңыздысы өткен өміріңе өкінбеу!
Мектепте оқып жүргенде сабақтан қашып, сол мектепті бітіріп құтылғанша асығушы едік!)) Қазір сол алтын ұяны қайтадан аңсаймыз..Қолда бар алтынның қадірі жоқ деген рас екен! Дәл қазіргі қолымызда бар алтын ол — уақыт! Қадірлей білген жөн!

Сағыныш… Бұл бір адам өмірін жылдамдататын сезім екен.Жоқ, сезім емес емес күш десе де болады… Сүйетін адамыңды сағынғанда уақытыңды тез өтсе екен деп өз өміріңді өзің асықтырумен әлек болады екенсің. Асықсаң сол екен, қырсық шалғыр уақытта өтіп болмайтын сияқты көрінеді ғой… Бұл қырсық осымен шектелмейді, сүйетін адамыңның қасында өткен 3 сағат 3 секундтай өтетіні бар емес па тағы?! меніңше бұл махаббат деген тылсым күштің адамның сана сезіміне берер бір әсері...
Ай мен Күндей бірін бірі күнде көрмейтін, аралары алыс ғашық жандар үшін жүректен шыққан өлеңім:

Күн сәулесін шашады жарық болып,
Ай жарқырап шығады жанып сөніп,
Ай қараңғы болар еді Күн болмаса,
Күн сөнбесін ешқашан жанып тұрып!
Жылу берер жүрекке сіз күнімсіз!
Жүрер едім жылусыз мен тынымсыз!
Жылы жүрек сыр шертер олен кылып,
Сыр құпия,өлеңім, сіз сырымсыз!

Өмірдегі ең қызық кезең меніңше «Студенттік өмір»!
… бірінші курс «балмұздақ» атанып,үлкен оқу орнын қызықтап, мұғалімді көріп арыстанды көрген қояндай қорқып, жан жаққа жалтақтап жүретін, екінші курс, университет қабырғасында бой үйреніп, сынақ кітапшасын тоқсанға толтырып, мәз болып жүретін, үшінші курс, білім алудан ұйқыны артық көретін, мұғаліммен құрбы құрдасша сөйлесіп жақсы балды қоржынға салып жүретін, төртінші курс, практика, диплом деген екі сөзді көп қайталай беретін, төрт жыл төрт секундтай өткенін еске түсіріп, сағынышпен,үлкен өмірге аяқ басатын кезең…
Қызығы мен қоса шыжығы да қатар жүретін бұл кезеңде талай жастар болашақ өмірін айқындады, өмірлік жарын және достарын тапты! Біреулер үшін бұл кезең түк те қызық емес, параға қатыспай, асханаға келіп кетуді қанағат тұтатын, аралық бақылау кезінде бір келіп мұғаліммен «келісімді түрде» баға алатын жастар да бар (стереотип солай қалыптасқаны соншалық, әдетте олар жастар арасында үлкен сый құрметке ие болады)… Біреулері үшін бұл уақыт алтыннан қымбат, күні түні кітаптан көз алмай, білім алу, оқу, болашағымды жасайтын өзім деп бір минутын құр жібермейтін жастар да бар (бұндайларды «оқымысты» деп шеттетуі мүмкін кейбірлері)… Біреулер үшін бұл уақыт бойда бар талантын ашуға көмек береді… Біреулері студенттік қоғамдық өмірге белсене араласу арқылы өзіне тәжірибе жинайды… бір студент сөйлеуді үйренеді… біреулерін мүлдем түсіну қиын, сабақтан қалмайды, сабақ айтпайды не тобымен араласпайды…
Студенттік өмір туралы айта берсе том том кітап шығады! Сол кітапты оқыған кезде қызықты, айтып берерге тұрарлықтай қылу ол әрбір жазушының(СТУДЕНТТІҢ) қолында!!!