Иә… Есімде сол бір 2009 жыл. «Жұлдыздар отбасы» журналы да. Сол кезде активте 1000 смс + 100 ммс деген де шыққан болатын. Қарапайым сіветнөй нөкиә болатын. Мәделі ма?.. Жоқ, ол мәдел емес. Сөйтіп, бір әдетім бартұғын әлгі тегін 1000 смсті тезірек құртуды көздеген. Журналдың артында әншілерге дауыс беріледі ғой. Сөйтіп, сонда дауыс берушілердің есімдері мен нөмірлері жазылып тұрады. Тұрғылықты жері де. Талай қызға жазып жібермеймін ба "Қай жылғысың? Танысуға бола ма?" деп. Кейбіреулерінің бала-шағасы бар, күйеулері қайда қарап отырғандарын. Кейбіреуі кішкентай. Әйтеуір бір күні «Моника, Алматы» дегенге смс жазып жібердім. Жауап келді. Сөйтсе, өзіммен құрдас Мөлдір деген алматылық қыз екен. Аздап сөйлесіп, домашкасын алып, хабарласып, сөйлескенбіз. Даусы тым жіңішке екен. Қызық енді. Бір аптадай сөйлесіп жүрдік. Ол кезде 11-класта оқимын. Ол да. Мөлдір ұнап қалған, жалпы. Бірақ сол бір аптадан соң ол менің нөмірімді жиен сіңлісіне беріпті. Жұлдыз пысық екен. Басқа нөмірге шатасып кеткендей боп әдемілеп смс жазып жіберіпті. Мен «ол емес» дей тұрып, танысуға әрекет жасадым. Сөйтіп, Жұлдыз мені қармағына ілген. Мөлдір болса ҰБТ-ға дайындалып, хабарласпай кеттік. Ары қарай Жұлдызбен сөйлесіп, ақыр аяғы ғашық боп қалдым. Ол да. Басында менсінбейтін өзінше боп. Бір рет сөзге келмей қалып, мен оны боқтап жібергем. Бірақ артынша кешірім сұрап, қайта тіл табысып кеттік. Ай өтті. Тағы да. Алматыға кеп, ҚазҰПУ-ға тапсырдым. Жұлдыз да Алматыда тұрады. Кездесуге ниет білдірсем де, келіспеді. Туысымның үйінде жүргем. Бір күні хабарласыпты маған, іші пысқандықтан. Қорқып, әйтеуір, қалтырап дірілдеп сөйлескем. Содан кейін мен күнде хабарласатын болдым. Тариф те жанданып тұрған шақ. «Жаным» деген сөзді телефонмен айта алмайтынмын. Не керек, әйтеуір, бір күні айттым. Жалпы, жарты жыл сөйлесіп, жазысып жүрдік. Қиялға беріліп кеттім сонша. Өзімнің де табиғатым қиялға жақын. Көргім келгендіктен, кездесейік деп қоймай-қоймай, бір күні анасына смс жазғам қызын ұнататынымды білдіріп. Содан кейін «the end» болған. Одан кейін арасында смс жазыстық. Бірақ одан ештеңе шыққан жоқ. Одан кейін басқа қыздарға ғашық боп, «пошло поехало» болды. Бірақ қызбен жүрген емеспін. Жұлдыздан кейінгі қыздарда маған деген сезім болған жоқ. Жәй ғана дос болайық деген ниеттерін білдірді. Мінеки, төрт жыл өтті, бірақ қанша қызды ұнатып, ғашық болсам да, Жұлдызым маған әлі күнге дейін ыстық. Бір қаладамыз. Бірақ Алла кездесуді жазбапты. Қаласа, кездесер ме едік… Жұлдыз Алтынбекова Танжарбекқызы. 5 мкр-да тұрады. Динара тәтесі мен Сымбат сіңлісі бар. Қайда оқып жатқанын білмеймін. Ал Мөлдір Мырзақұлова ҚазҰУ-дың заң факультетін де бітіреді биыл.
PS: Танитындарыңыз немесе көргендеріңіз, болмаса болашақта көріп жатсаңыздар, «Сені ойлаумен өтеді уақыт, Өзіңмен ғана табамын бақыт. Жалғыз сен ғана екенсің жақын жаныма менің...» дегенді жеткізіңіз. Сонымен қатар өздеріңіздің де алғашқы махаббаттарыңыз жайлы жазсаңыздар, мен де оқиын… Рахмет!

Керекинфоға сәтті тіркелгем, керек қылған шығар деп. Себебі Массагет, Он.Кз, Айтаберлер аккаунтты растайтын хатты жібермегентұғын поштама. Ол жаққа сөйтіп қолданушы боп кіре алмадым. Мұнда кіріп, бір-екі нәрсе жазып едім, ондай аса қатты қуанта қоймады. Минусқа батты. Жанына тартатын, үйрететін ұстаздар болса екен.

Иә… Сонау 3-курстың соңында диплом тақырыбымды алдым-дағы, бірақ мәлімет жинастырмадым. Шымкенттегі жас драматургтердің конкурсына қатысам деп, пьесама іздедім мәліметтерді. Сөйтіп, 4-курсқа өттік. 1-курстағы жабылмаған құқық сабағым бар еді. Ол да пәле еді. Мамандыққа аттестация болып, одан да өттік жаттағанымызды белгілеп. Бірақ көпшілік шпор деген тәсілді қолданды. Сөйтіп, желтоқсан соңында әлгі құқық сабағымды да жаптым. Екі кредитін төлегем, қарызға ақша тауып. Мұғаліміне жолықсам, емтихан кезінде қинасам, ренжімеңдер деген. Дайындалыңдар деп. Бірақ емтихан кезінде жолықсам, кешке таман үй жаққа кел деді. 16-мен зымырадым. Адам көп. Әлгі құжаттарым сумкамда болса да, сумкамен қоса мыжылып қалғантұғын. Бардым, апай 75 қойып берді. Ертеңіне универге апардым да, одан кейін группадағы Батыстың қыздарымен қоян боп қайттым пойызда. Дипломға мәлімет жинамағам. Қысқы демалыстан кеп, практикаға кірісіп кеттік. Мемлекеттік қой. 2 ай іс-тәжірибеден өтіп, содан кейін ғана сәуірдің 15-теріне таман Ұлттыққа барып, мәлімет жинай бастадым. Жинағанда сол, Д.Әлімжановтың өмірбаяны жазылған бір мақаланы, содан соң тағы бір мақаланы нәуітбұғыма теріп жаздым. Сөйтіп, бір еңбекті ашып қойдым да, содан көшірдім. Пайдаланылған әдебиеттерді де қатырдым. Сөйтіп, 3 күн ішінде дипломымды аяқтап тастадым. Сәуірдің 20-сына дейін өткізіңдер деп жазып қойыпты деканат. Айдалаға 50-60 мың құртқанша, ол қалтамда да қалған жоқ. Себебі ондай ақша жоқ қой менде (күліп жатырмын). Декан да рұқсат етіп, қолын қойыпты диплом жұмысыма. Енді, міне, мемлекеттік емтихандарды да тапсырып жүрміз. Бұған да дайындалмаймын еш. Қабылдайтындарды күнде тамақтандырады кафеден, біз жинап берген 10 мың теңге ақшадан (студент басы). Үштік баға алып жүрмін сол. Қазір сол үйдегі жатыс тіршілік…

Өзіңді қатты жақсы көремін деймісің? Киімдеріңді үтіктеп киесің. Интернетті қолдануды білесің. Сүйіктім деп біреуді махаббат қуасың. Боянасың. Әдеміленесің. Себесің себетіндеріңді. Қысқасы, өзің үшін нәпсің қалап тұрған нәрсенің барлығын жасайсың. Осының бәрі, қарап тұрсаң, жақсылық секілді өзіңе жасалып жатқан. Бірақ, ақиқатында, сен өзіңе жамандық жасап жатсың. Киімге, тамаққа келгенде, қалай болса солай киініп, тамақтанбайсың. Бірақ қалай болса солай сөйлейсің да. Тәкаппарлық болса жолдасың. Кішіпейілділікті буындырып өлтіргенсің. Өзіңді соншалықты жақсы көрсең, Аллаға құлшылық қылар едің, ата-анаңа қызмет жасар едің, ұлтыңа, салт-дәстүріңе, тіліңе түкірмес едің. Өзіңді жақсы көрмегендіктен, ертең опық жейсің. Ойлан, балам! Өмір деген өтпелі! Бұл өмірге кімдер келіп, кетпеді? — деген де бар. Айтпаса сөздің атасы өледі…