Жарияланымдар

Күл

Жұмыстан шаршап келді. Түнгі ауысымнан шыға сала үйіне тартқан-ды. Жаман да болса өзінікі: аяқ киімді, шалбар, жейдені шешіп тастап, төсегінде керіле жатқан тым-тым ұнайтын. Мамасының асты-үстіне түсіп, інісі мен қарындасы шуласа, тыйып тастап, «Тамақ дайын болғанша, дем ала ғой, қарғам» деп жатын бөлменің есігін жай ғана жауып шығып кететіні де жанына майдай жағатын.

Бүгін де осы тізбек қатесіз қайталанды. Жаздың ыстығында салқын жайманы бауырына қысып, жастықты құшақтап жатып көзі ілініп кетіпті.
Әрі қарай

Әкенің өлімі

Алдымен жеңіл көлік. Артынан ұшақ. Сосын тағы жеңіл көлік. Бір сөзбен айтқанда бір-ақ күнге созылатын, бірақ ұшы да, қиыры да жоқ бітпейтін бір сапар.

Бала күннен қорқатын жалғыз хабары бар-ды. Ол — "Әкең я шешең өлді" деген суық сөз болатын.
Әрі қарай