Түркиеде болып жатқан аласапыран оқиғалардың бәрі 10 ағаштан басталғаны белгілі. Әр-түрлі сипатта қарсылық көрсетушілер 10 ағаштың қасына жиналып бірігіп кетті. Менің үйім жақта Самұрық қорына жататын алпауыт Ембімұнайгаз компаниясына тиесілі кеңсе алдында үлкен көлемді алып жатқан жер бар. Ол жерге осыдан бірнеше жыл бұрын әп-әсем теректер егіліп, бүгінде ол ағаштар бәйтеректей жайқалып өсіп келді. Әрқашан қасынан өтіп бара жатып «бұл жерде енді саябақ болатын шығар» — деп ойлайтын едім. Өкінішке орай ол үмітім су сепкендей басылды да қалды. Осыдан 2-3 ай бұрын бұл жерді биіктігі 3 метр болатын қақпамен қоршады. Жақында барып қарап қайттым. Менің сүйікті жайқалған ағаштарымды кесіп тастаған. Олар енді жоқ. Орнынана зәулім сауда орталығын салып жатыр. Тура Түркиедегідей жағдай. Тек біздің халыққа бәрібір. Менімше, біздің халықтың етінен ет кесіп алса да бәрібір сияқты… Тек бас аман болсын. Шүкір. Тәуба. Осыдан артық не керек деп қазекең отыра береді…

Атырау экологиясы біткен… Әлемдегі ең үлкен мұнай өңдеу зауыттарының бірі Атыраудан 30 километр жерде салынғалы жатыр. Оның әсері қандай болатыны айтпаса да түсінікті. Атырау керемет, бай халық дейді. Дегенмен мұнда айына кем дегенде 10-нан аса адам медицинаға белгісіз себептермен өліп жатады…

Атырауда дені дұрыс бір парк жоқ. Жергілікті билік масаны жеңе алмай отыр. Далада жүру мүмкін емес. Бұл қалада тұру мүмкін емес. Инфляция деңгейі 1920 жылдары болған Алманиядағы ұлы дағдарыстан кем емес. Қаланың дәл қазіргі кейіпі — бұл қаланың болашағы жоқ екенін көрсетеді. Әлеуметтік-қоғамдық деңгей өте төмен. Халықтың қолында тек ақша бар. Ликвидті активтер жоқ. Бау-бақша деген құрып біткен. Ауыл-шаруашылығы бітіп, құр сүлдері қалған. Осында бір дені дұрыс өнім жоқ. Тағам мен киімнің бағасы адам шошытарлықтай қымбат. Дегенмен Ресей мен Түркия экономикасын дамытуға біздің өңір барынша күшін салып жатыр…

Егер дұрыс дамытса, Дубайдан кем қалмайтын қала болар еді…

Осындай туған қаламның бәзбіреулердің қалтасы қалың болсын деген ниетінің кесірінен құрып бара жатқанына қайғырамын…

Дегенмен халықтың өзінен де бар… Орыстың көшесі таза, қазақтың көшесі лас. Осы шындық. Біздің қазақ неге екенін білмеймін, ағаш екпейді… Егер әр адам бір ағаштан егетін болса, қала климаты өзгеріп шыға келер еді… (Мен ана жылы 15 терек ектім)

Бізде халық биліктен күтуді біледі, бірақ талап етуді білмейді. Өзінен де өзгерісті талап етуді білмейді…

Ертең не мейрам екенін білмеймін, бірақ жоғары жақтағыларға рахмет пен дұғай-дұғай сәлем! Бұйыртса ертең үйде асханама жөндеу жасап, жарды басқа түске бояп, терезеге басқа жапқыш іліп, дәлізге Абайдың суретін ілемекшімін. Сонда Стив Джобсқа қарама-қарсы енді Абай тұратын болады. Мүмкін екеуі түнде сөйлесер))) Олар сөйлесіп, мен оны еститін болсам ғой шіркін!

Стив Джобс: Hello mister Abai. Welcome to Yerzhan's apartment! Nice to meet you!
Абай: Өй не дейді мынау, қазақша сөйле ініншек, қайда жүргеніңді білесің бе? Алаштың Атыраудағы штаб-пәтерінде жүрсің! Жарда ілулі тұрғаныңа 2 жылдың жүзі болды, немене қазақша үйрене алмадың ба?
Стив Джобс: О не дегеніңіз, кешіріңіз, Абай мырза. Үйреніп жатырмын. Енді қасыма сіз келдіңіз. Тезірек үйренетін болдым. Жақынырақ таныссақ, мен сіз жайлы Ержаннан естідім. Ол маған бір рет айтқан сіздің гений ініңіз жайлы.
Абай: Еее менде толып тұр ғой ініншек деген, айналып кетейін Оспанжаннан бастап Амалбек Өмертаевқа дейін іні деген менде жетеді. Қай інімді айтасың?
Стив Джибс: Абай мырза, атын ұмытып қалдым, Ш-дан келе ме, сондай, әйтеуір Ержан кейде соны айқайлап жүріп оқиды ғой. Оның ойынша қазақта одан асқан ақын жоқ екен.
Абай: Ееее, сен Шәкерімді айтасың ба? Тәйірі-ай, Толстойдың тілімен айтканда «он превзошел самого себя, сам даже не ожидал что из него выйдет такой гений» Парсы жаққа бет алып білім қу деген едім, пәллі, ол неме Парсы асып, Мекке, Медина, Стамбул, Парижге кетіп қалып білімді болып кетті. Білім деген сол ғой, қызығымен бір айналдырса, шыр айналдырады. Әттең қазақ арзан нәпақаның артымен кетіп, саф білімді игере алмай жүр…
Стив Джобс: Иә-иә, сол Шәкерім. Сіз гений деп қай жағын айтып тұрсыз?
Абай: Гений дегенде, ол мықты ақын. Жазғанын мына қалың қазақ оқыса, бақытты болар еді. Әй Стив інім, сен тыңда мені. Осы күнгі дәрігерлер емге дәрі береді екен. Сол дәрігерлерге айтар бір кеңесім бар. Олар ем-доға іздеп келген әрбір адамға Шәкерімді оқуға кеңес берсін. Жан саулығы — ден саулығы. Шәкең өлеңдерінің әрбір сөзі адам жүрегіндегі емші қолы жетпейтін небір-небір түкпірлеріне барып жайғасады. Жайғасқан соң адам керемет рухани ләззат алып, жаны жайлбырақат күй кешеді. Шәкерім өлеңдерінің әрбір сөзінде рухани витаминдер бар. Адамның бүкіл ауруы жүректен басталады. Пайғамбар айтпап еді солай. Жүрегі кірленген адамның қаны қарайып, сырты бүтін, іші түтін күй кешеді. Шәкерім өлеңдері бүкіл ауруға ем бола алады. Профилактика ретінде әрбір қазақ оны оқып тұру керек. Алдымен жүрек туралансын, кейін сана, тіл, құлақ өздері-ақ кәмілденеді. Міне, жаһанның талай мынау деген емшілерін он орап алатын Шәкерім өлеңдері осындай. Гений десе гений ғой біздің Шәкерім…
Стив Джобс: ммм, солай деңіз. Демек сіз Шәкерім мырзаның бірегейлігі деп ақындығын айтып тұрған екенсіз ғой. Менің ойымда бір гәп бар. Әлгінде Ержан ұйқыдан тұрып, көзін ашар-ашпастан менің жанымнан өтіп бара жатып: «Стив, сен гений емессің, гений деген ол Шәкерім деді. Бәтшағар неге екенін айта ма екен деп күтіп ем, онымен айтпады. Тек кейін баяғы әдетімен апыл-ғұпыл аяқ киімін киіп жатып: Неге десең сен әлемнің майталман технократтары жиналған Стенфордтың түбінде тұрып әрең дегенде бір телефоңды жасадың. Оны да Палоройд компаниясынан Билл екеуің ұрлап алдыңдар. Біліп қой, бізде Шәкерім деген гений бар. Сол Шәкерім 19-шы ғасырда дархан даласынан басқа дымы жок киелі Шыңғыстауда екі ауылды біріктіретін сымды телефон жасаған! Ол сен сияқты Стенфордта тұрғанда сені он орап алар еді. Менің шыдамым жетпей оған: „Ендеше нақұрыс, менің айфонымды қолданбай, Шәкерімімнің сым телефонын қолданбай не талтаңдап жүрсің“ — деп айқайладым артынан. Сұрайын дегенім сізден, сондай телефон болған ба шыныменен?
Абай: Иә, болған. Болғанда қандай! Шәкерім ақын ғана емес, бүгінгінің тілімен айтқанда технократ жан еді. Әлгіндей ойлардан бөлек, басы ойға тұнып тұратын еді. Екі ауылдың арасына сымды телефон жасатып ауыл тұрғындарына хабар алмасып тұруға мүмкіндік сыйлаған. Шәкерімнің сонда шат-шадыман боп секектеп күліп жүргенін көрсең… Көпекбайдың телефоннан адам даусын естіп „ооо шайтан!“ деген реакциясын көрсең)))) Бақыт деген сол еді..Қайран бақыт...Қайран Шәкерім… Неткен мүбәрәк саф жан еді…

Мінеки, Абайдың суретін бұйыртса ертең Стив Джобсқа қарама-қарсы ілмекшімін. Екеуі сырлассын. „Интеллектуалды“ әңгім-дүкен құрсын. Мүмкін суреттер өзара бізге белгісіз тылсым күшке ие болып, біз де бір нәрсе естіп қалармыз))))

Ертең мейрам дейді ғой. Маған белгісіз мейрам. Сонда да рахмет. Үйде өзгеріс енгізуге тағы бір керемет мүмкіндік! Ертеңгі мейрамды өзгелер тойлап жатқанда, мен де тойлаған болып, жоғары жақ не айтса, мен де басымды изеп, ләппай тақсыр, мейрам құтты болсын деп бақытты күй кешпекпін.
Сіздер де бақытты болыңыздар!

Ержан Алаш