«Адамның басы — Алланың добы» десек, дүниеде ең ерекше жаратылған доп — осы болса керек-ті. Білгенге Алла бар сезім мүшелерін, адам денесін басқару «пультін», ағзаға қажетті «жанар-жағармайды» қабылдайтын қақпаны да осы бастың үлесіне беріп қойған. Бірі кемістік етсе, бүкіл дене ақсайды. Десе де, бастың қадіріне барып жүрміз бе? Көз, құлақ, мұрын, тіл, тіс — қай-қайсысының да қызметін молынан пайдаланғанымызбен, күтіміне келгенде, кержалқаулаумыз. Қадірін қойып, оның құпияларын да біле бермейміз-ау осы. Ендеше, бүгінгі әңгімені өзіміз өмір бойы өңгеріп жүретін басымыздың біз біле бермейтін қырлары жайында жалғайық...

1. Мұздың тығыздығы бетонның тығыздығына тең.

2. Лас қар таза қарға қарағанда баяу ериді.

3. Ауаға қарағанда мәрмәр дыбысты он есе жақсы өткізеді.

4. Ауаға қарағанда болатта дыбыс он бес есе жылдам тарайды.

5. Таза алтын өте жұмсақ, оны қолмен майыстыруға болады.

6. Ыстық су салқын судан ауыр.

7. Кавказда қарбызды тұздайды.

8. Құрамында ең суы көп көкөніс – қияр.

9. Қара шайға қарағанда көк шайда С дәрумені 50 пайыз артық.

10. Қыста ағаш өспейді.

11. Бір түп ащы жусанда 100 000 тұқым бар

12. Жаңа үзілген алма суға батпайды.

13. Швейцарияда орден, медальдар жоқ.

14. Кувейт пен Катарда табыс салығы салынбайды.

15. Ұлыбританияда конституция жоқ.

16. Ең суық астана – Улан-Батор.

17. Сауд Арабиясында бірде-бір өзен жоқ.

18. Рим атты қала барлық континентте бар.

19. Территориясында шөлі жоқ Таяу Шығыстағы ел – Ливан.

20. Шөлі жоқ жалғыз құрлық – Европа.

21. Ең биік 25 шыңның он тоғызы Гималайда.

22. Экватордан бастау алып, теріс қарай ағатын жалғыз өзен – Ніл.

23. Жердегі ең жылы теңіз – Қызыл теңіз.

24. Вашингтонда адамнан телефон көп.

25. Малайзияда жол полициясы жоқ.

Арыстан түлкіні ұстап алып: “Мен енді сені жеймін”, – депті.
— Босқа әуре болма, аманыңда тайып тұр, мен аңдардың патшасымын, – дейді түлкі.
— Жоқ, аңдардың патшасы сен емес, менмін! – дейді арыстан.
— Нанбасаң, – дейді сонда түлкі, – екеуіміз орманды аралайық, кімнің кім екенін сонда көресің.
— Екеуі осыған келісіпті де, орманды кезіп жүріп кетеді. Түлкімен бірге келе жатқан арыстанды көре сала аңдар зыта-зыта жөнеледі екен. Осылайша біраз жүргеннен кейін:
«Түлкінің айтқаны дұрыс болды, аңдардың патшасы екен бұл» деп қорыққан арыстан қашып құтылыпты.
Ел аузынан.

-Көздің көруі нашарлай бастағанда, бір пиязды үккіштен өткізіп, дәл сол көлемдегі балмен араластырып, күніне 2-3 реттен ішу керек.

— Аяқ жиі қақсап ауыратын жағдайда, күнделікті жатар алдында күйдірілмеген пісте майды ауырған жерлерге жағып, жылы шүберекпен орап жатқан жақсы.

-Асқабақты бұқтырып жеу ағзаны шлактардан тазартады.

-Денеге жара шығып, ол іріңдеп кетсе, сәбізді үккіштен өткізіп таңған пайдалы. Ол ауруды тез басып, іріңді сорады.

-Абайсызда бір жеріңді күйдіріп алғанда, картоп немесе бал таңып қойған дұрыс

Ағылшын Примьер Лигасы. Робин ван Персидің Сандерланд қақпасына 6-шы минутта 192км/ч жылдамдықпен салған голы.

Тамашалаңыздар!

Менің 7-ші сынып оқып жүрген кезім еді. Ағылшын тілі сабағы болатын. Сол кезде апай бір шайтан туралы айта бастаған. Сол кезде апайдың бір нәрсе айтқаны есімде қалыпты. Ол мына сөз:
Баяғыда бір кемпір мен шал болыпты. Өздері бір жаңа үй сатып алған екен. Сосын кешкісін үйлеріне құттықтауға қонақтар мен көршілері келіпті. Сол кезде кемпір құдықтан су алуға барады. Сол кезде кемпір құдықтан су тартып жатқан кезде су құдықтан өзімен-өзі тартылып бір келе жатып судын орнына су емес бір шелек қан болып шығыпты. Сол кезде кемпірдің жүрегі ұшып кетеді. Әрі қарай есімде жоқ. Әңгіме осы жерде тоқталды-ау деймін. Енді: ӘЙЕЛ АДАМ ТҮНДЕ СУҒА БАРСА НЕ БОЛАДЫ? Осы сұрақ мені қатты мазалайды.

Қолдарында себет бар үш әйел базардан келе жатып, дем алу үшін жол шетіндегі ұзын бір орындыққа отырып, балалары жайында әңгіме айта бастады. Бірінші әйел, ұлының өте шымыр екенің, яғни қолымен жүре алатындығын айтады. Екінші әйел, бұлбұл үнді ұлының әніне бүкіл жұрттың құмар екендігін айтады. Ал үшінші әйел, тек тыңдап отырған еді. Одан неге сөйлемей отырғанын сұрағандарында:
-Менің баламның ешқандай өнері жоқ,-деді.
Осы айтылған әңгімелерге құлақ түріп отырған бір қария кісі әйелдердің соңынан жүрді. Көше басында әйелдер себеттерін жерге қойып, талған қолдары мен ауырған белдерін жаза бастады. Шешелерін көрген балалары жүгіріп келді. Бірінші әйелдің баласы, бірнеше рет ауада айналып секіріп (сальто жасап), сосын қолымен жүріп кетті. Екінші әйелдің баласы, бір тастың үстіне отыра кетіп, шешесінің жақсы көретін әңдерінің бірін айта бастады. Әйелдер оған мәз болып, шапалақ ұрды. Ал үшінші әйелдің баласы:
-Саған көмектесейін, анашым,-деп себеттеріне қол созды.
Әйелдер жандарынан өтіп бара жатқан қария кісіден, балаларының өнерлері қалай екендігін сұрады.
-Мен өнерлі бір-ақ баланы көрдім. Ол — анау, анасына көмекке келген бала. Ол Пайғамбарымыздың мына бір хадисіне лайықты іс атқарды,-деп хадисті айтты.
Бүкіл адам баласына аналарына көмектесуді кеңес етемін.

Қойшы қарт қойларын өрістетіп, жайылымға жайған сайын дөңге жақын өскен бір алма ағашының түбіне барып дем алатын, егер жеміс піскен мезгіл болса, алма ағашымен тілдесіп: — Қане, балам, қарттың алмасын бере ғой,- дейтін. Сөйткенше болмай дәмі тіл үйіретін, исі аңқыған, балбырап піскен бір алма жерге топ ете түсетін. Қарт болса, кішкене бәкісімен әлгі алманы асықпай тілімдеп кесіп, өзімен бірге ала келген торсығындағы айранымен қоса сәл жүрек жалғағаннан кейін әкесінен қалған Құранын баппен қолға алып, жайлап оқи бастайтын. Қойшы қарт бұл алма ағашын осыдан жиырма жыл бұрын отырғызған кезде жиі-жиі суғарып, намаз алдында беті-қолын шайған дәрет суының қалғанын да ырымдап соның түбіне төгетін. Қарт жүзін шайған сол судың шарапаты тиді ме, әйтеуір, алма ағашының тамыры тез жан алып, аз уақытта-ақ бой көтеріп, жеміс бере бастады. Қойшы қарт ол кезде жас болғандықтан қай әдемі алмаға көзі түспесін, кішкене ғана ұмсынып қол созғаны жетіп жатыр еді. Алайда, одан бергі қаншама жыл ішінде қарттың бойы аласарып, белі бүгілді, ал алма ағашының болса, керісінше бойы барынша биіктеп, шынар ағашындай жайқалып кеткен-ді. Бірақ алма ағашы қанша жайқалып өскенімен мәпелеп өсірген баланың аты бала емес пе? Оны баласындай көретін қарт ағаш бұтақтарын алақанымен жай ғана сипап тұрып: — Қане, балам, — дейтін, — бүгінгі несібемді түсіре ғой?
Айтқанындай, көп пәлсінбестен бір алма түсуші еді. Бұл көрініс дәл осы қалпында бірнеше жылдан бері қайталанып келе жатқан-ды. Тіпті қарт сұрағанда, алманың түспей қалған бір де бір күні кездескен емес.
Ауыл адамдары болса, таңғажайып бұл құбылысты сырттай бірнеше мәрте байқап, қойшы қартты «әулиеге» жорысып қойғалы қашан.
Қарт кісі ағаш көлеңкесінде аздап тынығып, намазын оқығаннан кейін әдеттегідей сол күнгі алмасын сұрады. Алайда, бір таңғаларлығы, ағаш бұтақтары жеміске толып тұрса да, қарт қолына ештеңе түспеді. Қарт өз қалауын қанша қайталағанымен бәрібір ештеңе бола қоймады. Күткені орындалмай, кірпігі мен сақалы тарам-тарам жасқа оранған қарт үнсіз ғана алыстап қойларына кетіп бара жатты.
Жеміс бергелі «баласы» қарттың көңілін еш қалдырып көрген емес еді. Мәпелеп өсірген баласына дәл осы жолы көңлі қатты қалды. Көңілі құлазыған қарт бойы бұл жолы тіпті шөкімдей боп, бұрыңғыдан да аласарып, белі де бұрыңғыдан бетер бүкшие түскендей.
Малдарын қайырып, ауылға бет алғанда мешіттен әуелеп шыққан азанға құлақ түрді. Азан өте бір ерекше, әуезді үнмен оқылып жатқандай. Тіпті астарынан өзгеше қуаныш та сезілетін секілді. Бірден іркіліп, бойын жинап ала қойды. Қарт байғұс өмірге қайта келгендей күй кешті. Өйткені, есіне бір нәрсе түскен болатын.
Бұл жолы көзіне қуаныштан жас алып, балаша мәз болған қарт бірден әлгіндегі алма ағашына қайтадан жеткенше асықты. Келе сала оны айналып-толғанып, кең құшағын төсей құшақтаған қарт:- Күнім, әшейін,- деді иегі кемсеңдеп жылаған күйі,- айналайын, балам, жарығым! Ұмытшақ мен байғұсты ренжітпей тұрып-ақ білдірсең болмас па еді?! Бүгін Ораза айының алғашқы күні екен ғой?!..

Таңатар аға әйелімен егістікте егін орып жүрген еді. Кішкентай балалары Құтжолмен итімен бірге егістіктің шетіндегі ағаштың астында ұйықтап жатқан болатын. Демалу үшін ағаштын жанына жеткендерінде, қорқынышты көрініске тап болды. Балалары аударылып, етпетінен қозғалмай жатыр, ал Құтжол үсті-басы қан күйде қыңсылап тұр еді. Таңатар аға ашуланып кетті. Құтжол баланы талап тастаған екен деп, қолындағы тырмамен басынан қойып қалғанда, байғұс Құтжол жер жастанды.
Әйелі баланың сап-сау екенің, тәтті ұйқы құшағында жатқанын айтқанда, аңырып тұрып қалды. Анадай жерде үлкен жыланның өліп жатқанын көргенде, Құтжолдың сонымен айқасып жараланғаның, әрі балаларын өлімнен құтқарып қалғанын түсініп, қатты өкініп қалды. Таңатар аға Пайғамбарымыздың мына бұйрығы бойынша әрекет қылғанында, қандай бақытты болар еді:

Алдын-ала ойлап әрекет жасау - Аллаhтың ісі, асығыс тірлік - Сайтанның ісі.