Телефон жадысында сақталып қалған суреттер

Мерседес деген бәлені былтыр сатып алып, қызығына (темір-терсекті, яғни, мәшін жөндегенді ұнатушы едім) біраз баттым, қыс бойы ремонт болды.

Мына суреттерді Көкшетаудың мекемелерінен көріп көңілімді көтердім(көтердім бе????)


Барлығы түсінікті, бірақ ана «ПС» дегенді түсінбей отырмын)))



Ыыыы… Адам деген, бала болсын, ересек болсын, сусын ішуші еді, сұйықтық деп нені меңзеп тұр, исажарболғыр?!!!

Және: бас миы дегенін түсіндім, сонда басқа да мидың, мысалы, кө… миы да болады ма? Мына плакатты салушы да сондай миға кенде емес деген ой келеді.

Көкшетауда бір супермаркет ашылған болатын, соның жұмысы мәнді болмады ғой деймін (кішкентай қаланың супермаркет не теңі:-))) ), нешетүрлі офистер ашылды, шамамен бір ай бұрын сол супермаркетте ашылған ашылған пирамида жөнінде бір таныс жігіт көзі

Есейген сайын, алыстағы ауыл жадымда бұлыңғыр тартып, көмескіленген сайын, әлі де есте қалғанды місе тұтып, соларды жаңғыртқанды ұнатып тұратын кездерім болады, қазіргі кезде нағашымның ауылында 11 үй ғана қалды, мен танитын, мені танитын ағайлардың басым көпшілігі бақилық болған, «Google Earth» бағдарламасынан сол ауылды қарап отырсам, кіп-кішкентай боп көрінеді екен, бала кезде маған үлкен болып бейнелетін, дегенмен, балалық шақ алдамапты, үлкен әлем екен.

Кеше, бір атайдың жазбаларын оқып отырып, есіме көп адамдар түсті, кейбір айтқыштардың айтқаны жадыма орала берді:

Ел жақта Ыбырай деген жігіт бар, бірде түні бойы ішіп, үйіне таң ата кеп ұйықтап жатса, әкесі келіп жекіпті:
-Әй, жетпегір, не жатыс, тұр, малды өріске шығар, су әкел.
-Әке, ауырып жатырмын, өзің істей салсаң,-деп басын қайтадан көрпемен бүркепті Ыбырай. Әкесі осы сөздеріне ренжіп:
-Қайдағы ауру? Сенікі сатып алған ауру!!! Жетесіз!
Сонда Ыбырай:
-Қателесесің, әке, ол кәмерсанттан қарызға алған ауру, ақшасын беру керек,-деген екен.

Ыбырайдың мақал-мәтлдерінен: Жылы-жылы сөйлесең кәмерсантта арақты қарызға береді.

Сабыр деген атай болатын, тілі ащы, бір көзі қисық(соқыр), бойы тәпелтек, қолының қыстырмасы жоқ емес-тін.
Бір көзі жоқ сол атай ауылдағы клубта пеш жағушы (кочегар) болып істеді, көмірді араққа сатып, пешті дұрыс жақпаса керек, зав клуб Күләш (екі көзі екі жаққа қарап тұратын қитар болатын) сельсоветтің бастығына (қазіргі ауыл әкімі) шағымданыпты, сонда Сабекең:
-Бұл мәселеге забклуб екеуміздің көз қарасымыз екі түрлі деген,- екен.

Жайылымнан соғымға жылқы әкелген жылқышыға(Пфайфер деген неміс) арақ пен төлемекші болған ұлы Сабырдан «бір бөтелке берейін бе?»,-деп сұраса, Атай:
-Не, екі қолын екі бөлке ұстатайын деп пе едің,- депті.

Үйінде құдалық болып, той-томалақ кезінде бір жеңгейі ән шырқай беріпті (даусы керемееет жәмән еді, маймылдың шарылдағанындай), содан әбден шаршаған Сабыр есік жаққа қарай кетіп бара жатқан әйеліне айғай сапты:
-Әй, Жібек, есікті аш! Есікке мысық қысылып, өлейін деп шарыладап жатыр!!!

Интернетте отырып, көптеген тауардың жарнамасын, қоғамдардың атауын көруге болады, ал қазақшаласаң, солардың езу тарттыратыны да бар.

жуу-тазартуға арналған зат.

Осы бір сөздердің жазылуына сондағы(ювижндағы) мәңгүрт-жарыместің сөзі себеп болды.

Распни его!

Евангелие от Марка, гл. 15, ст. 13, 14

Многим манкуртам кажется, что написав мерзопакостные пасквили о традициях своих когда-то предков, они показали свою невероятную культурность. Им кажется, что они культурнее своих соплеменников, которых они называют «мамбетами», а аул, казахский аул называют казахской деревней, и уверены, что они сами очень «продвинутые» люди.

Но, что-то я не уверен, что «обогатившиеся» благами западной и русской культуры манкурты сделали что-то выдающееся. И это не потому, что они сплошь тупые, наоборот, они слишком умные и не заворачиваются проблемами чужой цивилизации, хотя и выросли на лоне чужой культуры, это все равно, что клещ или вошь живет на теле организма-хозяина, но чужая культура все равно будет их отторгать.

Что делает традиционную культуру казахов отсталой в глазах того же манкурта?

Потому что, ее надо развивать, ее надо лелеять, сохранять, преумножать, а манкурту это в напряг, лучше он будет пользоваться чужой культурой, не надо прилагать усилия, пользуйся и все дела…

Вольная и невольная агрессия со стороны других культур сделали культуру казахов слабой, но самое интересное он выжил, выжил вопреки всему, ей пришлось преодолеть невероятную амнезию, сейчас казахский этнос похож на организм после долгого анабиоза, но это пройдет, и довольно быстро, ибо жизнь заставляет тех же казахов, не говорящих на казахском искать свои, родные корни.

Когда кончилась история (Из Фукуямы), и пришили к общемировой цивилизации, казахам выпал шанс, поистине фантастический, внести вклад в нее, именно своим языком, культурой какая бы она ни была, и вплести свой голос насколько возможно органично, именно всем казахам выпал шанс, несмотря на языковой барьер между ними, и этот голос должен быть настолько самобытным и самостоятельным, чтобы реализовать себя как этнос, как нация, а не придаток какой нибудь чужой культуры, манкурты этого не понимают.

Этого им не дано!!!

Да, вот еще, для того чтоб пользоваться плодами другой культуры и языка надо отказаться от своей культуры, тогда для лучшего органичного восприятия еще лучше отказаться от своей национальности, может манкурты поголовно станут русскими, нет лучше американцами или англичанами, «сдался русский лапоть» по сравнению с американскими джинсами.

«Грейпфрут-это лимон, которому выпал шанс, и он его не упустил», боюсь быть не точным, но кажется сказал Оскар Уайльд.