Тағы да ағам туралы....

Балалық шағым есіме түсіп тоқтай алмай қалдым ғой…
Кенже ағам отбасымыздағы ең кенжесі. Алдында Алланың берген 10 аға-әпкелері бар. Содан ба екен, есерлігі де, еркелігі де басымдау. Бірақ бұзықылыққа қимаймын. Халқымызда айтатын «ақылды тентектіктің» үлгісі шығар. Сабаққа жүйрік. Алдына жан салмайды. Тек есі кетіп Ботаға ғашық болатын бала күнінде. Сол Бота үшін талай қиқарлығын да көрсеткен.
Менің 7 жасымда ма еді, есімді енді біліп жатқан кезімде, папам мен мамам енші алып бөлек кетті. Атам мен әжемнің Кенже ағамнан соңғы кішіболып бауырға басқан қызы болып қолдарында қалдым. Көрген-баққаным Кенже ағам болды. Кенже ағамның соңынан қалмайтынмын. Бар құпиясын Дарханға айтса да қасында мен отыратынмын.
Ағам мен Дархан досы екеуі кешкісін түрлі сылтау тауып, ағамның ғашығы Ботаға бір күні әдебиет сұрап барады, бір күні химия кітабын сұрап барады. Кездесудің сылтауын табады әйтеуір, әйтпесе мектепте бір сыныпта, бір партада отыратын қызға сонша өліп өшкенін түсінбей мен аң-таң, апам да аң-таң.
Бір күні ағам ғашығы екеуі ренжісіп қалыпты. Тағы да есесін қайтармақ болды. Дархан екеуі "Ғасыр жоспарын" құрды.
Сондағысы не дейсіз ғой…
Екі оңбай қалған ағаларым, әкемнің бір тележка етіп уйге әкеп тастаған қарбыздарынан ең әдемілерін, ең үлкендерінен 2 қарбыз алды да, кіші дәретке тостағанға отырып, шприцпен сорып алып қарбызға укол салды. Сөйтіп, екі қарбызды Ботаға апарып, үйінде отырып өз көздерінің алдында Ботаға, мамасына, Ботаның сіңлісіне жегізіп келген ғой.
Фуййййййййййй, жиіркенішті ия?
Мектеп бітірген соң 5 жылдан соң екеуі үйленді. Екеуі ренжіссе, "қарбыз жегізем" деп қорқытады бір-бірін…
Қыздар дейм, жігіттер берген сыйлыққа абайлап қараңдар…