Менттер: Қолымыздан боқ та келмейді

Мына бір видеоға қарап отырып бір жағдай есіме түсіп кетті. Жақында ғана болған жағдай.

Бір еркек ішіп келіп әйелі мен балаларына ұрсып, оларға қол көтереді. Өзі удай мас. Әйелін өлтіріп қоюына шақ қалады. Маскүнемнің зомбылығына шыдамаған әйелі менттерді шақырып, көмектесулерін өтінбей ме әлгі жерде. Сөйте әлгі менттер: "Өкінішке орай, біз ешқандай көмек көрсете алмаймыз. Ол мас адам ғой. Сауыққанша қамап қоямыз. Кейін қайта босатып жібереміз" депті. Әлсіз әйелдің сенген менттері солай ешкілік танытып кетіпті.

Әйелдер мен жас балалардың құқықтарын қорғай тек заңның емес, әрбір адамның ар-ожданының ісі болса керек. Көршісінің мас болып келіп әйелін сабап жатқанын көрсе де көрмеген адамдай бола қалатын көршілер қалайша әйел мен жас балаларға көмектесуден бас тартады?!

Көп адам «ерлі-зайыптылардың арасына ессіз адам ғана түседі» деген қисық мақалды ұран қылып алады. Ал егер әйелі жазым болса, әлгі мақалыңмен көршінің данышпандығы артып қала ма, қышуы қана ма?!
Әрі қарай

Мен үйленерде...

Әбіләкімнің  ауылы: Мен үйленерде...
Мен өзі «тұзы жеңілдеу» адаммын. Бірдеңеге ұрынбасам жүре алмаймын.Ұрынайын деп ұрынбаймын -ау...Өз-өзінен солай бола қалады. Бір жерлерде отырғанда да байланысқысы кеп отырғандар «Сен неге қабағыңды түйіп отырсыңнан» бастайды. Қасым қалың болса қайтем. Нұр -Мұқасандағы Мұқасан байғұсты аяп кетем ондайда… ә, айтарым ол емес еді…
2008 жылдың 16 желтоқсанында ауылға келін түсіремін деп хабарлап қойғанмын.Мал союлы,қазан асулы, қонақ шақырулы тұрады ендеше сол күні.15 желтоқсан күні менімен еріп баратын Ербол деген жолдасымның туған күні.Оны қалай тойламайсың.Біздің үйде (Ербол екеуміз ол кезде бір үйді жалдап тұратынбыз)барлық мереке! Жап-жақсы тойладық. Бір кезде Ерболдың служагы қайтам деді.Оны сыртқа шығарып салуға шықтық. Үстіме аляска іле салдым. Үй ыстық болған соң майкамен отырғанмын. содан таксиге отырғызтып енді үйге қарай беттей беріп едік көшенің менттері келіп қолды қайырып машинаға бірақ тоғытты. Бес адамдық «Уазикте» 15 шақты адам бар шығармыз.сол маңайдағыларды түгел салып алған ау деймін. Әскери екенімізді айтуға болмайды. Неге ұстағанын жолда білдік. «Орентировкадағы» бұзықтардың киімі біздікіндей екен. содан бөлімшеге апарып тоғытты. Үйде қалыңдық күтіп отыр, ауылда ел-жұрт күтіп отыр. Бізбен сөйлесетін түрлері жоқ.Жалынсақ та, боқтасақ та ешкім қарамайды. абырой болғанда сол бөлімдегі бір оперді танитынмын.Кезекшіден сол кісіні сұрадым.ол үйінде екен. Телефонын алып хабарластым ақыры.Мән-жайды айтып жатырмын«адам тонағаны несі, үстіме қарасаңыздар өзімді тонап кеткендей, үйленіп жатырмын» деп.Ол кісі аналарға айтып бізді босаттырып жіберді. Менттер десең ренжиді алып келеді екен де қайта апармайды екен. Жәй есік алдына шыға салған біздің қалтада тиында жоқ екен. Қаншама жерден жаяу тарттық үйге. Бұның бәрі өтті дедік қой. Ертеңіне біздің ауылға қарай тарттық. Келіншегім (ол кезде қыз) жеңгелеріне айтпапты алып қашатынымды. Келісілген алып қашу ғой, сонда да жәйлап жеңгелеріңе айт дегенмін-тін. Ол болса сол алып қашып бара жатқан кезде «мені алып қашып бара жатыр, кешірім сұрап адамдар барады дайындала беріңдер» деп звандай салған. Ауылға мәз- болып кіргеніміз сол. Менің қолымды менттер тағы қайырсын. Сөйтсем қыздың әкесінің інісі Қарағандыда полковниктін соған «зорлап алып қашқан» деген қоңырау түскен. Ананы-мынаны қысып жүріп менің адресіме шыққан. Іле-шала олар да жеткен ғой. Абырой болғанда келіншегім "өзім келдім" деп сотталмай қалдық))))
Әрі қарай