Аты Алдан еді, алдап кетті

Оңбай алданған аңқаулығым ойыма оралып отыр.
Қаладан ауылға төрт жасымда келдім. Көрші үйдің бір баласы бар еді, есімі Алдан. Негізі, баласы көп. Соңғы патрондарының нәтижесі ғой, ол. Бақташы отбасы болатын, жылқы ұстайды. Алданға еріп, жылқыға да, сиырға да, жылқықамаққа да барамын. Алғаш темекі де тартып көрдім. Шаруаның жай-жапсарын қағып қана қоймай, небір қайыра сыбайтын қазекемнің сөздерін де үйрендім.
Әрі қарай