Әбіштің көк кітабы

Түн батса да қыңыр ойлар маза бермейді. Сондай жаман әдетіміз бар. Сейдахмет Құддықадамның кітабын оқып жатсам да қатты «миыма кірер емес». Есіме "Үркер" түсе береді…
Мектептің кітапханасына жиі барушы едім оқушы шағымда. Кітапхананың жоғары жағында көк түсті, жуан кітап көзіме түсе беретін өткен сайын. Дәл есікке қарама-қарсы «полканың» жоғары жағында. Әбіш Абыздың "Үркері". Барған сайын көремін де: «Жуан кітап, оқып бітіре алмаймын» — деп алмайтынмын. Оған бойым да жетпейтін, алып ішін ақтармаймын да. Енді міне, сол көк түсті жуан кітап көз алдымда…
Бөлісу:

Пікір жоқ әзірше